Laat ons de conclusie gelijk vooraf verklappen: Het was weer een ontroerende reis met ontzettend fijne ontmoetingen, adembenemende uitzichten en bijzondere momenten die we ons altijd zullen blijven herinneren. We hebben veel dankbaarheid ervaren, maar zijn vooral zelf heel dankbaar dat we dit allemaal weer mee mochten maken! Na een reis die nog weer net iets langer was dan naar Nepal werden we begroet door Mama België, de drijvende kracht achter de kindertehuizen op Flores die we met Peace by Melvin mochten steunen. Wat een charismatische vrouw, die met haar 83 jaar ondertussen al voor meer dan 4.000 kinderen met veel daadkracht, warmte, discipline en humor een verschil heeft kunnen maken.

Als eerste mochten we de speeltoestellen in Maumere ophalen die Melvin een aantal weken geleden zelf had uitgezocht en besteld. Alleen al de dankbaarheid van de man die de opdracht had gekregen om de speeltoestellen de maken was dit hele project meer dan waard!

De speeltoestellen werden opgeladen en vervoert naar de kleuterschool van Kindercentrum Maria Stella Maris. Daar aangekomen hielden we de vracht nog heel even uit het zicht om eerst maar de kinderen te ontmoeten. Als verrassing wachtte een feestcomité Melvin op om hem met zang en dans te begroeten.

Tenslotte mocht Melvin ook mee dansen en natuurlijk vonden de kinderen dat prachtig om te zien.

Daarna werd het tijd om de speeltoestellen te overhandigen.

De kinderen gingen op de trap voor het gebouw staan en Melvin vond het best spannend.

Wat niet nodig was geweest, want wat een vreugde bij de kinderen!! Sommigen vielen elkaar spontaan in de armen van plezier.

Het liefst wilden ze er allemaal op af stormen. Eigenlijk was dat nog niet toegestaan. De speeltoestellen moesten namelijk eerst nog in beton gezet worden. Maar de vreugde was zo groot en de leidsters wilden die ook niet bederven. Dus werd besloten om even alles goed vast de houden voor een eerste kennismaking. Toen we de volgende dag terug kwamen stond alles netjes in de beton!

De draaimolen kreeg de meeste aandacht.

En toen was er nog dat echt officiële momentje van het overhandigen van de cheque van 5.000 euro.

En iedereen wilde met Melvin op de foto.

En er was tijd om nog meer te spelen.

En niemand wilde Melvin laten gaan.

Dus dan nog maar een paar foto’s…

De volgende ochtend waren we alweer terug bij het kleuterschooltje. Melvin wilde graag zien hoe de lessen daar waren en ging zelf ook een beetje mee knutselen.

Ook werd Dubbel(P)OP nog overhandigt aan de kinderen.

‘S middags namen we intrek in onze kamer in het kindertehuis van het kindercentrum en was er al weer tijd voor nog meer lol.

Toen mochten we Amaryllis van het vliegveld ophalen, samen met haar moeder Stephanie. Door Amaryllis kwam het eigenlijk dat Melvin deze keer besloten had om kinderen in Indonesië te helpen. De twee waren op dat moment bij familie in Jakarta en kwamen ons voor enkele dagen op Flores vergezellen.

En terwijl het team in de keuken bezig was om ons overheerlijk te verwennen (maar dan echt), werd er buiten volop gespeeld.

In de avond deelde Melvin de meegebrachte knuffels uit aan de kinderen van het tehuis. Wat werden die bijzonder ontvangen! Terwijl de kleinere kinderen met Melvin en Amaryllis met de knuffels wilde stoei- en renspelletjes speelden, zaten de grotere kinderen bij elkaar en verzonnen hele verhalen met de knuffelbeesten.

De volgende dag werd er nog een laatste knuffel uitgedeeld en aansluitend gingen we op pad om het meisjesinternaat in Nebe te bezoeken.

Onderweg naar het internaat brachten we een bezoek aan de werkplaats van Stichting Nativitas. Hier worden meubels gemaakt voor de kindertehuizen, maar er worden ook meubels verkocht en de opbrengst komt de kindertehuizen te goede.

Ook kwamen we langs de boerderij die voedsel produceert voor de kindertehuizen.

We werden verwent met verse kokosnoten uit de boom.

En Melvin kon weer kinderen blij maken met knuffels.

Onderweg naar Nebe kwamen we door prachtige vulkanische landschap.

En we bezochten ook nog het kindertehuis Maria Visitasi voor een kopje thee.

En toen kwamen we aan in het meisjesinternaat St. Theresia, waar we eerst maar eens een rondleiding kregen om een beeld te krijgen waarom de renovatie van dit onderkomen zo belangrijk is. Kapot plafond en kapotte vloeren, allemaal dingen die met het geld van Melvin nu aangepakt kunnen worden.

Maar één heel erg grote hartenwens van de meiden was ook een TV. Ze zitten namelijk allemaal al op de middelbare school, waar hun klasgenoten wel het dagelijks nieuws kunnen volgen. Zelf moesten ze altijd naar de buren lopen om het nieuws te kijken. Dus Melvin had vanuit Maumere ook een TV meegebracht die hij kon overhandigen. De meiden waren blij en de leiding erg ontroerd. Het was een mooi bezoek!

Op de terugweg kwamen we nog langs mooie rijstvelden.

En toen was het alweer tijd om afscheid te nemen van alle kinderen! We hadden nog een paar dagen om de andere kant van Flores te bezoeken. Onderweg stopten we bij het kindertehuis Den Speulhof omdat hun wat meer buiten de gebruikelijke routes liggen en daardoor niet zo veel bezoek krijgen.

En ook al vond Melvin de kennismaking met de kinderen in het Kindercentrum Maria Stella Maris het leukste aan de hele reis, zo hebben we die dagen daarna ook nog mooie momenten gehad! Prachtige zonsop- en ondergangen:

Heerlijke stranden om te zwemmen (hier Koka Beach):

Mogelijkheden om de allerlaatste knuffels uit te delen:

Een selfie op de Kelimutu:

Met aapje natuurlijk:

Mooie eilanden:

En hartelijke eilandbewoners:

En natuurlijk ontmoetingen met de allerleukste dieren!!!!

Ondertussen zijn we alweer een week thuis en lopen we nog steeds met een dikke glimlach rond. Wat een bijzondere ervaringen om eeuwig te mogen koesteren. Graag willen we bedanken:
– Stichting Nativitas – voor jullie steun en zonder jullie waren we niet in contact gekomen met de juiste kinderen
– Stichting Harapan – voor jullie steun en de mogelijkheid om deel te nemen aan jullie speculaasactie
– De Wilde Ganzen – die het bedrag dat aan St. Theresia ging nog eens verdubbelt hebben
– Alle vrijwillige helpers, die ons de meest bijzondere knuffels voor de verkoop hebben opgestuurd
– Alle sponsoren, die ons gesteund hebben met prijzen voor de knuffel-naai-wedstrijd en met promotiemateriaal
– Alle knuffelkopers en mensen die op andere weg hebben bijgedragen aan het project
– Alle volgers die Melvin blijven motiveren
– Het team van Young Impact, dat Melvin met dit project genomineerd heeft voor de George Maduro Award. Wil je nog op hem stemmen, kan dat tot eind mei hier.

En de volgende stap? We wachten nu eerst maar de uitreiking van de Young Impact Awards af. Als Melvin in zijn categorie zou winnen, krijgt hij een coaching traject dat Peace by Melvin een extra boost kan geven. Dus blijf ons vooral volgen op Facebook en hier.

Heel hartelijke groeten,

Melvin (en mama en papa)

Fotografie: Soulmates Images